نوشته تایا ایوانوا،ترجمه از امیرعباس خلیل‌نژاد هنرجوی مدرسه آرتسنس
عکاسی سلف پرتره هم مانند هر نوع دیگری از عکاسی چیزی بیش از گرفتن عکسی خوب است. عکاسی خودنگاره یعنی خود‌اندیشی، قدردانی، رشد عاطفی، راه گریز و رویارویایی و این فهرست انتهایی ندارد. اگر عکاس سلف پرتره با اشتیاق عکسش را گرفته باشد دیگر مهم نیست سوژه‌ درون قاب چه کسی است یا چه شکلی دارد. اگر دیگران بتوانند با نگاه به سلف پرتره‌های شما احساساتتان را درک کنند و اگر با به اشتراک گذاشتن خودنگاره‌هایتان با دیگران کمتر احساس تنهایی کنید، جهان پیرامونتان جای بهتری خواهد شد و همین نکته در عکاسی سلف پرتره مهم است. به نظر من، هر عکاس یا هر هنرمندی قادر است چشم‌انداز مخاطبش را تغییر دهد یا به او کمک کند از دوران پر چالش زندگی‌اش به سلامت بگذرد. قطعن با آگاهی از قدرت عکاسی سلف پرتره زندگی پرشورتر خواهد شد.