الیسون لونتز ( Alison Luntz ) در کارولینا شمالی بزرگ شد و کارش را به عنوان عکاسی مستقل در نیویورک آغاز کرد، او این فرصت را پیدا کرد تا نیویورک را با تمام پستی و بلندیهایش ببیند و همه چیز را بدون قضاوت ثبت کند.
الیسون در دانشگاه brandies در بوستون با کاترینکا ابراد ( Katrinka Abroad ) از استانبول که تخصصاش داستاننویسی در زمینه فرهنگ و سیاست در اروپای شرقی و خاورمیانه است آشنا شد، هر دو به کارگردانی تئاتر و عکاسی علاقه داشتند، کارولینا علاقه الیسون را به عکاسی آنالوگ برانگیخت و الیسون کاترینکا را به سمت دنیای عجیب فیلم اسلاید سوق داد بعد از چند سال دوستی در دانشگاه و نامهنگاری از طریق ایمیل به پیشنهاد الیسون در سال ۲۰۱۴ پروژه ای مشترک را شروع کردند.
مجموعه «مناظر رویایی بین استانبول و نیویورک» حاصل این همکاری است. آنها از این روش برای ترکیب عشق مشترکشان نسبت به عکاسی آنالوگ و نامهنویسی در یک گفتمان تصویری استفاده کردند، بدین صورت که هرکدام رولهای نگاتیوی را در شهر خود عکاسی و سپس آنها را با هم مبادله میکردند و بعد هر یک بدون آگاهی از محتوای قبلی نگاتیوها در شهر جدید دوباره بر روی آنها عکاسی میکردند؛ نتیجه این کار ادغام شاعرانهای از مفهوم خانه است.
هر یک از این دو عکاس برای به تصویر کشیدن بافتهای بصری و ریتمهای اقتباس شده از شهرهایشان، و ایجاد فضایی رویاگونه از خاطره و احساس، از عکاسی استفاده کردند. کاترینکا از گنبد منحنی یک مسجد تا رفت و آمد مرغهای دریایی در آسمان عکاسی کرد اما شهر الیسون، نیویورک، ریتم متفاوتی نسبت به استانبول دارد، ایستگاههای مترو با نور کم، شاخ و برگهای پاییزی در پارکها و هنر نمایش نئون.
آنها در سال 2015 در بوستون نگاتیوهای رنگی کاترینکا از استانبول و سیاه و سفید الیسون از نیویورک را با یکدیگر مبادله کردند و سپس نگاتیوهای مبادله شده را در شهر دیگر داخل دوربین قرار داده ودوباره برروی آنها تصویر ثبت کردند. به گفته خودشان شهرها و زندگی آنها بسیار متفاوت است، اما این تصاویر در یک فضای بینابینی به وجود آمدهاند، در جهان اثیری که آنها دوستی خود را رشد دادهاند، جایی که رویاهای آنها از استانبول و نیویورک با هم تلاقی مییابد. اعتماد به ناشناختهها و شانس، کمی از نیویورک و کمی از استانبول.
اگر این مطلب را دوست داشتید پیشنهاد میکنیم مجموعه عکس در جهانی خیالی را هم بر روی وبسایت مدرسه آرتسنس مشاهده کنید.