ترجمه و گردآوری از تینا طالبیان هنرجوی مدرسه آرتسنس
سالی مان یکی از مشهورترین عکاسان آمریکا است که در سال ۲۰۰۱ توسط مجله تایم به عنوان « بهترین عکاس آمریکا » انتخاب شد. در سال ۱۹۹۴ نیز یک مستند در مورد کارهایش به اسم «روابط خونی؛ زندگی و کارهای سالی مان » منتشر گردید که توانست نامزد اسکار در بخش فیلم کوتاه مستند شود.
در سال ۲۰۰۱ سالی مان کار بر روی مجموعه عکسی را آغاز کرد با تمرکز بر روی این موضوع که چگونه مناظر اطراف ما با خاطرههایی از جنگ درآمیخته شده است. برای تهیه این مجموعه او به مناطقی که در سابقه تاریخیشان در دوران جنگهای داخلی آمریکا محل وقوع جنگ و نزاعی خونین بودهاند سفر کرد و از فردیکاری در ویرجینا تا به آنتیام و مریلند، همه مکانهایی که تلفات سنگینی را در طی جنگ به خود دیده بودند را سوژه عکسهایش قرار داد. عکسهای او برخلاف عکسهای سوزان ورشام که بیشتر بر روی ساکنان جنوبی آمریکا متمرکز است بیشتر بر روی فضاهایی که در انها جنگهای داخلی رخ داده بود تمرکز دارد.
با توجه به فرآیند عکاسی و هدف زیباییشناختی مان، مناظر این مجموعه به طرز غمانگیز و اسرارآمیزی تاریکاند و اغلب تشخیص آنها دشوار به نظر میرسد، گویی رازآلودگی در تصاویر وجود دارند که ببیندگان باید آن را برای خود تفسیر کنند.
مان مجموعه « میدان جنگ » را به شعرهای والت ولیتمن شاعری که درباره جنگهای داخلی آمریکا سروده است و بخصوص به شعری به نام « متفکرانه خیره شدن به جان دادن او » تشبیه کرده است.احساس همذات پنداری که مان با حاضران در این مکانها در زمان جنگ داشته است منجر به ایجاد یک پیچیدگی زمانی میشود که با مفهومی تاریخ مرتبط است. این که چگونه او چنین مفاهیمی را در عکسهای حسی خود با دلسوزی تکرار میکند در هسته اصلی هنر او قرار گرفته است؛ ناپیوستگی زندگی در همه زمینههای آن، که با عکس ابدی شده است.
مان تصاویر این مجموعه را با یک دوربین قطع بزرگ و یک تکنیک چاپ و ظهور قدیمی در عکاسی به نام « کلودیون تَر» تولید کردهاست. این روش یکی از اولین و پیچیدهترین روشهای چاپ و ظهور و اختراع شده توسط فردیرک اسکات آرچر در سال ۱۸۵۰ است. فرایند کلودیودن تَر یک اثر غنی و عمیق ایجاد میکند که در عکسهای مان در این مجموعه،با افزودن لاک «Soulvar »که آن را به خاک دیاتومه اضافه میکرد بیشتر تقویت میشود.
اگر به انجام فرآیندهای تکنیکی در چاپ و ظهور عکسهای آنالوگ علاقمند باشید حتمن میدانید که دوران پیکتوریالیسم در عکاسی، دوران اوج استفاده از این تکنیکها بود و سالی من هم با استفاده از آن تکنیکها عکسهایش را چاپ میکرد.
اگر خواندن این مقاله را دوست داشتید پیشنهاد میکنیم مقاله درباره رابرت کاپا و عکسهایش را هم بر روی وبسایت مدرسه آرتسنس مطالعه کنید.