گردآوری وترجمه از تینا طالبیان هنرجوی مدرسه آرتسنس
اگر به عکاسی مستند علاقه‌مند هستید پیشنهاد می‌کنیم در کنار این مقاله،مطلب بسیار جذاب درباره رابرت کاپا و عکس‌هایش را بر روی وبسایت مدرسه آرتسنس مطالعه کنید و همچنین در نظر داشته باشید که کلاس عکاسی مستند مدرسه آرتسنس فضای بسیار مناسبیست برای یادگیری،بحث‌های نظری و عملی و همچنین انجام تمرین‌ها و پروژه‌های متنوع برای علاقه‌مندان به این ژانر عکاسی.
«افغانستان» کتابی است از کریس استیل پرکنیز « Chris Steele-Perkins» عکاس عضو آژانس مگنوم که شامل تصاویری که او در طول ۵ سال سفرش به افغانستان به ثبت رسانده و در آن ادای احترام و اشتیاق عمیق شخصی‌اش نسبت به افغانستان را ابراز کرده‌است.
استیل پرکنیز در این کتاب که یک مقاله تصویری بسیار تاثیر گذار است افغانستان را در زمانی نشان می‌دهد که طالبان در حال تصرف و تثبیت قدرت سیاسی خود در سال ۱۹۹۵ بودند.
اگر چه تمرکز این کتاب به جنگ بی‌پایان و تاثیر وحشتناک درگیری‌های مسلحانه و جنگ داخلی تمام نشدنی بر مردم افغانستان می‌باشد، اما آن چه در آثار استیل پرکینز شاخص است توجه او به جریان روزانه و عادی زندگی در پیش زمینه ویرانی‌ها است که به طور مداوم در عکس‌هایش دیده می‌شود. باوجود اینکه تصاویر این مجموعه به صورت سیاه و سفید چاپ شده اند،اما همچنان تداعی کننده زندگی و سرشار از آن هستند، زندگی ای مملو از زیبایی و پر رمز و راز مردم بزرگ و نجیب افغانستان.
برخلاف عکس‌های دان مک کالین از ویتنام که تمرکز آنها صرفن بر روی جنگ بود، در این مجموعه استیل پرکنیز تجربیات مربوط به ثبت چرخه‌های شگفتی و خشونت در افغانستان را از سال ۱۹۹۴ تا ۱۹۹۸ منعکس می‌کند. او تلاش کرده است روال مدام زندگی روزمره را در زیر سایه واقعیت جنگ به تصویر بکشد و در نتیجه مجموعه‌ای از تصاویر به دست آورد که همزمان نشان دهنده وحشت و شادی واسارت و آزادی هستند.با هدف ارائه مناسب‌تر تصاویر گرفته شده در این بازه زمانی طولانی، استیل پرکنیز احساس کرد که راه چاره مناسب یک کتاب عکاسی خبری نیست، بلکه کتاب عکسی است که فراتر از روزنامه‌نگاری و عکاسی خبری باشد. به همین دلیل او برای کامل‌تر شدن کتاب،گزیده‌ای از شاهکارهای بزرگترین نویسنده قرن ۲۰ ام افغانستان، سید بوحدین مجروح، نیز در سراسر کتاب در کنار عکس‌ها قرار گرفته است و در نهایت چنین شد که پیام او در این کتاب پیام امید است و در نتیجه، عکس‌ها بیش از آن که احساساتی یا ترحم برانگیز باشند، فراموش‌نشدنی هستند.
عکس‌هایی که در طول 5 سال و در بحبوحه یک جنگ پیچیده داخلی به تصویر کشیده شده‌اند و قصد دارند روال مدام زندگی روزمره را به تصویر بکشد. تصاویر خط مقدم با صحنه‌هایی از زندگی مختل شده در مزارع، روستا‌ها و شهرها آمیخته می‌شوند. تصاویری از یتیم‌خانه، پناهندگان و خانواده‌های آواره، معدنچیان لاجورد، کسی که قطعات به جا مانده را پس از زلزله ۱۹۹۸ جمع می‌کند، دعوای خروس‌ها و ورزش اسب‌های بوشکشی و بسیاری موارد دیگر مانند افرادی که در طول انجام این پروژه با آنها رو به رو شده و اتفاقاتی که از سر گذرانیده و بازتاب‌های همه این موارد در کتاب دیده می‌شوند.
اگر این مطلب را دوست داشتید پیشنهاد می‌کنیم مجموعه عکس باران‌های موسمی هرگز از کوه‌ها نمی‌گذرند را هم بر روی وبسایت مدرسه آرتسنس مشاهده کنید.