فیلیپ بویلارد (Joseph-Philippe Bevillard) متولد بوستونِ ماساچوست است. او بعد از آن که در۳ سالگی شنوایی هر دو گوش خود را از دست داد، شروع به نقاشی و طراحی کرد و در سال آخر دبیرستان در مدرسه‌ای خصوصی در ماساچوست شروع به گذارندن دروس عکاسی نمود و در سال ۱۹۸۵، برای تحصیل در رشته عکاسی در ثبت‌نام کرد و دو سال بعد به دلیل مشکل مالی تغییر مسیر داد. در سال ۱۹۹۰ دوباره به عکاسی بازگشت و در انستیتوی هنر بوستون تحصیل کرد.
در دهه ۱۹۹۰ سبکی از عکاسی یعنی عکاسی پرتره سیاه‌و‌سفید با قاب‌های مربعی را پیش گرفت تا از افرادی که در کلاب‌ها و خیابان می‌دید عکاسی کند. بعد از کار‌کردن برای چندین لابراتوار بزرگ عکاسی در اوخر دهه ۹۰ میلادی با شروع هزاره جدید به ایرلند سفر کرد تا به مدیریت تجاری املاک خود بپردازد. در سال ۲۰۰۷ دوباره به عکاسی پرتره پرداخت و از همان شیوه‌ای که در ابتدای دهه 90 استفاده می‌کرد،بهره برد. در سال ۲۰۱۰ یک پروژه جدید
عکاسی مستند را به نام «کولی‌نشینان ایرلند» آغاز کرد و ۴ سال بعد کارگاه عکسی از این مجموعه تشکیل داد که هر ساله برگزار می‌شود.
فیلیپ تصاویر این مجموعه را با استفاده از یک دوربین قطع متوسط در قاب‌های مربعی به ثبت رساند، روشی که از سال ۱۹۹۰ به انجام آن مشغول است. او معتقد است با این روش می‌تواند چاپ‌های بزرگ‌تری با جزییات بیشتر و حداکثر دقت را به نمایش بگذارد. او همچنین مانند تمام پرتره‌های قبلی‌اش از هر‌گونه کراپ‌کردن عکس‌ها خوداری می‌کند واین باعث می‌شود بیننده دقیقن همان تصویری را ببینند که او هنگام فشار دادن شاتر دوربین می‌بیند.
کولی‌های ایرلند با تاریخی که به دوران قبل سیتلیک‌ها باز می‌گردد، به عنوان یک گروه قومی در ایرلند شناخته می‌شوند.فرهنگ و شیوه زندگی که عشایری که آن‌ها را از یکجانشین‌ّها متمایز می‌کند، جمعیت آن‌ّها به بیش از ۲۴۰۰۰ نفر تخمین‌زده شده است ( چیزی حدود کمتر از ۱٪ جمعیت ایرلند) و عمومن به عنوان کاتولیک‌های رومی شناخته می‌شوند، دخترانشان بین ۱۵ تا ۱۹ سالگی ازدواج میکنند و خانواده‌های بزرگی با جمعیت بین ۷ تا ۱۴ فرزند تشکیل می‌دهند.
کولی‌ها در طی جابه‌جایی‌هایشان بین شهرها خدمات مفیدی به شهروندان ارائه میکنند، اما سبک پوشش و عدم داشتن تحصیلات سطح بالا به دلیل همیشه جابجا شدن، تفاوت‌های بارزی میان آن‌ها و بقیه به وجود می‌آورد که اغلب باعث اعمال تبعیض بیشتر نسبت به آن‌ها می‌شود.
وقتی در سال ۲۰۰۰ جوزف فیلیپ از بوستون به ایرلند نقل مکان کرد، در بدو ورود به جامعه کولی‌ها با تصویری روبرو شد که برای همیشه در ذهنش جای گرفت، ردیفی از وانت‌های سفید در کنار جاده، کودکانی با لباس کم در حال دویدن و بازی‌کردن، اسب‌های سیاه و سفید، لباس‌هایی که بر روی بندهای رخت آویزان شده‌اند، مادران و دخترانی که کارهای صبحگاهی خود را انجام می‌دهند و مردان جوانی که در حال آتش‌زدن آشغال‌ها هستند و بسیاری از فعالیت‌های دیگری که فیلیپ بدین شکل هرگز ندیده بود.
او بعد از مطالعه بر روی کولی‌های ایرلند سعی کرد با آن‌ها ارتباط برقرار کند و هنگامی‌که در سال2010 توانست با موفقیت اعتمادشان را به دست آورد تصمیم گرفت تا از آن‌ها عکاسی کند. در واقع دو دهه تجربه به عنوان یک عکاس هنرهای زیبا و عکاسی مستند این اعتماد به نفس را به او داد تا از کولی‌نشینان ایرلند عکاسی کند.
مهم‌ترین عناصر عکس‌های فیلیپ در این
مجموعه عکس، کودکانی با صورت‌های ککی‌مکی؛ زنان جوانی با موهای بلند، آرایش‌های کم، جواهراتی بزرگ، لباس‌هایی کم و تا حدی برهنه؛ مردانی گاه آغشته به چربی و خاک که زخم‌ها و خال‌کوبی‌هایشان را به نمایش می‌گذارند، آتش‌سوزی‌ها، زباله‌ها و ضایعایت فلزی، اسب‌ها، کاروان‌ها و ون‌ها، و تریلرهای حمل اسب بودند.
برجسته‌ترین بخش عکس‌های او پرتره‌ها بودند چرا که تاثیرات آب‌و‌هو برظاهرشان و یا زخم‌هایی که بر اثر ضرب‌و‌شتم و درگیری با دیگران برخود داشتند، جلوه‌های مهمی از زندگی و فرهنگ آن‌ها را به نمایش می‌گذاشتند، در عین‌حال در چشمان هر کدامشان به راحتی می‌توان سختی‌هایی که کشیده‌اند، گذشته‌اشان و عدم اطمینانشان برای آینده را حس کرد.
تا امروز مجموعه «کولی‌نشینان ایرلند» به جالب‌ترین و بزرگ‌ترین موضوعی تبدیل شده که فیلیپ در سه دهه فعالیت خود به ثبت رسانده است. او در طی این پروژه چندین قوم مختلف را دنبال کرد و هدف از این کار را ثبت این خانواده‌ها و همچنین افراد دیگری که در حین سفر با آن‌ها روبه‌رو می‌شوند، عنوان می‌کند.
در پی تبعیض‌نژادی، اختلافات بین قبیله‌ای و کمبود شغل، میزان خودکشی در میان کولیان بیشتر از سایر جوامع است. بیشتر کولیان مدرسه را تا قبل از ۱۴ سالگی ترک میکنند و نیمی از آن‌ها تا قبل از ۳۹ سالگی به دلیل نرخ بالای مرگ‌و‌میر می‌میرند.
امروزه سنت زندگی کولی‌‌وار با روند کاهشی روبه‌رو است و مکان‌های زندگی انها مانند آنچه در
مجموعه عکس آمریکای متروک از متیو کریستوفر دیده می‌شود در حال تخلیه شدن است. این موضوع سبب شده که کولیان به دنبال هویت‌های جدیدی در جامعه مدرن قرن ۲۱ اروپای غربی باشند و بسیاری از آن‌ها به زندگی در انگلیس، فرانسه و برخی نیز حتا به کشوری دورتر یعنی آمریکا فکر میکنند.
اگر این مجموعه عکس را دوست داشتید پیشنهاد می‌کنیم مجموعه عکس اندوه عمیق آقای کمدین را هم بر روی وبسایت مدرسه آرتسنس مشاهده کنید.