مجموعه عکس مالکوویچ مالکوویچ مالکوویچ پرتره‌های عکاسی شده توسط ساندر میلر است که با بازسازی مجدد برخی از مهمترین عکس‌های قرن بیستم شکل گرفته، مجموعه‌ای که می‌توان از عکاسش به عنوان یکی از درخشان‌ترین هنرمندان معاصر یاد کرد.در سال ۲۰۱۳ میلر به مالکوویچ پیشنهاد کرد که ۴۱ تصویر از اسطوره‌های افسانه‌ای عکاسی مانند ریچارد اودون، ایروینگ پن، دایان آربس، دوروتا لانگ، یوسف کارش، اندی وارهول و ... را بازسازی مجدد کنند.
مالکوویچ در مقاله‌ای در شیکاگو تریبیون راجع به دلایلش برای همکاری در این پروژه نوشت: من از یک خانواده روزنامه‌نگار هستم و همیشه می‌شنیدم که دوربین دروغ نمی‌گوید. پس این مجموعه را فرصتی برای اثبات یا نقض این موضوع دیدم.
قبل از شروع، میلر یک سال به تحقیق در مورد نسخه اصلی هر عکس پرداخت. او علاوه‌بر نور، تنظیمات دوربین و لباس را هم مورد بررسی قرار می‌داد و اگر ممکن بود راجع به اتمسفر موجود در نسخه اصلی با عکاسانش مصاحبه و کانتکت شیت‌های آنها را بازبینی می‌‌کرد. برای عکاسی، میلر به همراه مالکوویچ و با تیمی متشکل از یک طراح صحنه و یک آرایشگر در استدیو کار می‌کردند.
مالکوویچ بازیگریست که سعی می‌کند شخصیت و نگرش کاراکترها را به تصویر بکشد. میلر نیز به موازات، بازسازی سبک هر یک از هنرمندان عکاسی را بر عهده می‌گیرد.آنها با کارگردانی میلر و دقت عجیب مالکوویچ تصاویر پرورش دهنده زنبور ریچارد اودون، مرلین مونرو، ترومن کاپوت، اندی وارهول، میک جگر، عکسی از دورتا لانگ و همچنین دوقولوهای معروف آربس را با استفاده از زن و مرد و کودک بازسازی کردند.
پس از گرفتن چهل و یک عکس، میلر در مورد روش‌های چاپ هر یک از عکاسان تحقیق کرد تا چاپ نهایی را به گونه‌ای انجام دهد که از لحاظ اندازه، کار و کیفیت تا حد ممکن به نسخه‌های اصلی نزدیک باشد، به استثنای چند روتوش جزئی برای افزودن دانه‌های گرین به برخی از تصاویر، همه عکس‌ها بدون استفاده از فناوری دیجیتال بازسازی شدند.
کل پروژه به نام مالکوویچ، مالکوویچ، مالکوویچ: برای ادای احترام به استادان عکاسی، نام‌گذاری شد و در حال حاضر در چندین مکان در اروپا از جمله Les Rencontres d’’ArlesPhotographie و جشنواره فیلم Camerimage, لهستان نمایش داده می‌شود.
اگر این مطلب را دوست داشتید پیشنهاد می‌کنیم مقاله‌ای درباره سلف‌پرتره‌های فرانچسکا وودمن را هم بر روی وبسایت مدرسه آرتسنس مطالعه کنید.