« Trompe L’oeil» ؛ چالشی جذاب با واقعیت
درباره دیلان مارتینز و کارهایش

 

 

گردآوری و ترجمه از لیلی محسنی هنرجوی مدرسه آرتسنس 

دیلان مارتینز Dylan Martinez هنرمند شیشه‌گر، متولد ۱۹۸۵ در ویسکانسین است. او مدرک «MFA» شیشه را از دانشگاه ایالتی «Ball» در ایندیانا گرفت و بعد به فرا گرفتن فنون شیشه‌گری نزد استادکاران آمریکایی و همچنین در نقاط دیگر دنیا پرداخت. 

برخلاف کاتلین الیوت که در آثارش مرز واضحی میان رویا و واقعیت وجود ندارد، مارتینز بیشتر کارهایش را با الهام از طبیعت و علم خلق می‌کند، همانطور که «surge» را با الهام از حرکات سیالی که در طبیعت مشاهده میشوند ساخته است. فرم مواج «surge» بسیار یادآور پرواز گروهی سارها در آسمان است و ترکیب رنگ سفید و آبی چشم‌نواز آن اشاره به امواج دریا دارد.

 

 

 

اما «Borealis» نتیجه کنجکاوی او در مورد نحوه کارکرد رفلکتور دوچرخه است، قطعه‌ی کوچکی که به عنوان بازتابنده‌ی یکپارچه نور شناخته می‌شود، او دریافت که دقت این وسیله به قدری در بازتاب نور به سمت منبعش بالا است که «NASA» به وسیله نصب تعدادی از آن ها روی ماه، فاصله زمین تا ماه را به صورت دوره‌ای اندازه می‌گیرد. در نهایت «Borealis» را به عنوان شی‌ای ساخت که ما را به جایگاه انسان‌ها در جهان هستی ارجاع می‌دهد.

مارتینز که دچارکوررنگی است و قادر به تشخیص رنگهای قرمز و سبز نمی‌باشد، علاقه‌ی زیادی به بازی با ویژگی‌های بصری اشیا دارد، خودش می‌گوید: «چشم انداز ما بیشترین تاثیر را در درک ما از جهان دارد.» و یکی از معروف ترین مجموعه های او « H2O/SiO2» است که می‌توان آنرا « Trompe L’oeil» سه‌بعدی دانست.

« Trompe L’oeil» یا خطای چشم، زیر شاخه‌ای از وهم‌گرایی است. وهم‌گرایی در تاریخ هنر  به معنی تلاش هنرمند برای ایجاد یک فضای سه‌بعدی و فیزیکی واقعی در یک فضای دو‌بعدی است و هرگاه یک تابلو به گونه‌ای باشد که چشم مخاطب احساس کند که آن تابلو واقعی است، فریب چشم یا « Trompe L’oeil» اتفاق می‌افتد. حال هنرمندانی از جمله دیلان مارتینز و کاتلین الیوت از این اصطلاح برای مجسمه‌های سه‌بعدیشان که بسیار نزدیک به واقعیت ساخته شده‌اند و مخاطب را در تشخیص واقعی نبودن آنها به چالش می‌کشند، استفاده می‌کنند. 

مجموعه « H2O/SiO2» مجسمه¬هایی از شیشه هستند که به شکل کیسه‌های پر از آب ساخته شده‌اند. حباب‌های ایجاد شده و فرم ایستادن مجسمه‌ها به گونه‌ای است که بیننده را متقاعد می‌کند که واقعی هستند و او را به تفکر درباره توانایی تشخیص واقعیت از توهم وامی‌دارد. مجموعه « Still Water» نیز با الهام از همین تکنیک ساخته شده است.

 

دیگر اثر او که درک بصری بیننده را به بازی می‌گیرد اینستالیشن « Inverted Logic» است که از قطعات داخلی دوربین‌ها و لنزهای با کاربرد مختلف ساخته شده و با حرکت بازدید‌کننده‌ها در اطراف آن تصویری که به وجود می‌آید، مدام تغییر می‌کند.

مجسمه‌ها و اینستالیشن‌های دیلان مارتینز نتیجه کنجکاوی و جستجوی او در درک بصری و برداشت انسان از آنچه که آن را واقعیت می‌پندارد، است. او این تفکر که «حقیقت جهان مساوی است با آن چه که می‌بینیم» را به کمک ویژگی‌های فیزیکی شیشه و بازی با نور به چالش می‌کشد.