در فرهنگ ژاپنی مفهومی به نام “MA” وجود دارد. MA به معنای سکوت، فضا، خلا، ایستایی و آنچه در میان دو چیز است به کاررفته و در شکل استعاره‌ای، فضاییست در مکان یا زمان که گشوده میشود. " Ma " 間 در لغت از دو جزء خورشید در میانه و دو لنگه در، که در بینشان فضایی وجود دارد تشکیل شده، همچون نوری که از میانه بر فضا می‌تابد.
جمعه ۱ اَمرداد ۱۴۰۰
Unorthodox یا «بی ایمان»، مینی سریالی ۴ قسمتی ساخته ماریا شریدر و اقتباسی آزاد از کتابی به همین نام، نوشته دبورا فلدرمن است.این سریال، سرگذشت زندگی و فرار دختری ۱۹ ساله به نام اِستی شاپیرو، با بازی شیرا هاس را نشان می‌دهد که در جامعه یهودیان حسیدی (شاخهای از یهودی ارتدکس) در ویلیامزبرگ نیویورک، توسط پدربزرگ و مادربزرگش بزرگ شده است.
چهارشنبه ۳۰ تیر ۱۴۰۰
نگاه اول به آثار هنرمند لهستانی - یونانی Adam Martinakis مانند گشت و گذار در دنیایی خیالیست. او که متولد سال ۱۹۷۲ در لهستان و تحصیل کرده معماری داخلی و طراحی و دکوراسیون صنعتی است از سال ۲۰۰۰ با استفاده از نرم افزارهای گوناگون قدم به دنیای دیجیتال آرت گذاشته و جالب است بدانیم که قبل از حرکت به سمت حرفه هنری دیجیتال، مخالف استفاده از کامپیوترها برای خلق هنر بوده است.
در نظر مارتیناکیس، «هنر یک پل است، رابط روح و ماده، آنچه زنده است و آنچه غایب است، رابط امری شخصی و امری جهانی. نمودهای نیستی، طنین یک عدم زنده، غوطه‌ور در نامعقولی ادراک»
او استاد ترکیب‌کردن است. هنرمندی است که تخیل را با نمادگرایی انتزاعی و آینده‌گرایی futurisme)) مخلوط می‌کند، فلسفه، علم و هنر را به هم می‌آمیزد و در معرض دید بیننده قرار می‌دهد.
دوشنبه ۲۸ تیر ۱۴۰۰
چه میشود که ویوان دنون دست به طراحی سرهای بریده می‌زند و ویتکین نعش مردگان را تزیین کرده و از آن ها عکس برمی‌دارد. آیا تنها برای آزار مخاطبانشان است که چنین کاری می‌کنند یا دلیل دیگری دارد. از پوستر ویل نوو تحت عنوان خوراک فکر برای شیادان تاج دار در اواخر قرن هجده، سرهای قطع شده‌ی ژریکو در قرن نوزده، چیدمان کریستوف بدنارسکی در دهه هفتاد میلادی و مجسمه های لوییز بورژوا در قرن بیستم، هرکدام بازنمایی تکه تکه، تب واره و مثله شده فیگور انسان در آثار هنریست.بدنی با صدها ارگان مختلف که هرکدام فعالیت مخصوص خود را دارند و میشود صدها معنا از هرکدام استخراج کرد که در یک ساختار مجزا و مستقل در بستر تاریخ فراخوانده می‌شوند.
"از دست دادن کلیت، فاجعه‌ی محض نیست. امر مدرن در اساس از دل این فقدان ساخته میشود."
شنبه ۲۶ تیر ۱۴۰۰
فیلیپ بویلارد (Joseph-Philippe Bevillard) متولد بوستونِ ماساچوست است. او بعد از آن که در۳ سالگی شنوایی هر دو گوش خود را از دست داد، شروع به نقاشی و طراحی کرد و در سال آخر دبیرستان در مدرسه‌ای خصوصی در ماساچوست شروع به گذارندن دروس عکاسی نمود و در سال ۱۹۸۵، برای تحصیل در رشته عکاسی در ثبت‌نام کرد و دو سال بعد به دلیل مشکل مالی تغییر مسیر داد. در سال ۱۹۹۰ دوباره به عکاسی بازگشت و در انستیتوی هنر بوستون تحصیل کرد.
سه شنبه ۲۲ تیر ۱۴۰۰
جاکوملی برای تهیه مجموعه «مرگ خواهد آمد، حتا به چشمان شما» به مدت یکسال به بیمارستانی در سنگالیا در رفت و آمد بوده و در این مدت از معاشرت با مردمی که هرکدام به دلیلی در آنجا حضور داشته‌اند چیزهای بسیار زیادی آموخته و در موردشان به شناختی نسبی رسیده و آنها را به تصویر کشیده همانطور که خودش در جایی اشاره داشته: «من می‌خواهم افکار انسانها را عکاسی کنم»
یکشنبه ۲۰ تیر ۱۴۰۰
هرنیس دیویس Hernease Davis هنرمند سیاه پوست امریکایی ساکن بروکلین، در آثارش از درد می‌گوید. از نداشتن ریشه‌های مستحکم، از جابه‌جا شدن‌های بیشماری که در زندگی تجربه کرده. او زنیست که از طریق هنر به دنبال رساندن صدای خود به گوش طیف وسیعی از انسانها ست. او پر از زخم‌های انسان بودن است و روح مجروحش به دنبال راه‌های تازه‌ای برای دوباره سرپا شدن می‌گردد. کار های او یا فوتوگرام است یا سیانوتایپ و یا پرفورمنس. گاهی هم تلفیق همه این سه به اضافه اندکی دستکاری عکس‌ها.
جمعه ۱۸ تیر ۱۴۰۰
پویانمایی یا انیمیشن نمایش تند و پیوسته تصاویری از اثر هنری دوبعدی، یا موقعیت‌های مدل‌های واقعی برای ایجاد توهم حرکت است. این تعریفی از تکنیک انیمیشن در ویکی‌پدیاست و انیمیشن « Kill it and leave this town » محصول سال 2020 به کارگردانی ماریوشک ویلشینسکی با تکیه بر قسمت اول این تعریف، اثری را خلق می‌کند که مفهوم پشت هر فریم از نقاشی‌هایش، ذهن مخاطبان را ساعت‌ها درگیر می‌کند. داستان شهری که در جای‌جایش انسانها غرق در دنیای خود و کلنجار رفتن با درون پیچیده خودشان هستند. وجه اشتراکشان فراموشی آن بُعد از زندگیشان است که به آنها معنا و نیروی ادامه حیات می‌داد. انسانهایی که روز به روز در دنیای خود فرو می‌روند و با مسائل یکدیگر بی‌اعتناتر رفتار می‌کنند.
پنج شنبه ۱۷ تیر ۱۴۰۰
«تاریخ را فاتحان می‌نویسند» این را از هرودوت تاریخ‌نویس یونانی نقل کرده‌اند، اما چیزی که هرودوت در این جمله به آن اشاره نکرده است این است که تاریخ را مردان فاتح می‌نویسند، به همین دلیل در طول تاریخ نگاشته شده توسط مردان،کمتر پیش می‌آید زنی تصمیم مهمی گرفته، از اتفاقی جلوگیری کرده و یا باعث هیچ اتفاقی هم نشده باشد. اما بیضایی در این نمایشنامه زنان را به نویسندگان تاریخ بدل می‌کند، زنانِ نمایشنامه بیضایی کنش‌دِهَند و اثرگذار، سخنورند و گزنده سخن می‌گویند، زنانی که نه تنها نظاره‌گر نیستند بلکه پیوسته با محیطِ اطراف خود در پیکار و کشمکش هستند و تظلّم‌خواهی می‌کنند.
چهارشنبه ۱۶ تیر ۱۴۰۰
در کوچه پس کوچه های قدیمی شهرم قدم میزنم در جستجوی معنایی دیگر ، معنایی که فرق کند، یادآوری کند، شاید بخنداند ، یا به فکر فرو برد. می خواستم پامنار خودم را عکاسی کنم ، در این جستجو کوچه های باریکی را پیدا میکردم که برای فرار از تنگیشان –شاید تنگیی دل انگیز که دیگر کمتر دیده میشود- ناخدآگاه چشم رو به بالا میچرخید و اینجا بود که من مسیرم را پیدا کردم، پامناری دیگر، پامناری که شاید بی تغییر و پر تغییر است،اما نه مثل آسمانش،آسمان بوده و هست و خواهد بود.
دوشنبه ۱۴ تیر ۱۴۰۰
پروژه روزمرگی‌های معاصر پروژه هنریست به نمایشگاه‌گردانی علی میراسماعیلی که در آن سعی میشود تجربه‌هایی در فضای هنر معاصر انجام شود. تا کنون ۴ فصل از این پروژه به نمایش درآمده و به گفته نمایشگاه‌گردان، با مهیا شدن شرایط،نمایشگاه فصول بعدی نیز برگزار خواهد شد. ما در ادامه بحث هنر تعاملی به بررسی تعدادی از آثار پرژه روزمرگی‌های معاصر که در ارائه آن، بر تعامل با مخاطب تاکید بیشتری انجام شده بود می‌پردازیم.
شنبه ۱۲ تیر ۱۴۰۰
کاتلین الیوت که در سال ۱۹۵۸ در اوهایو امریکا به دنیا آمد و در رشته‌های فلسفه، زبان شناسی و استراتژی تجارت به تحصیل پرداخت و کار با شیشه را از سال ۱۹۹۱ آغاز، و سرانجام در سال ۲۰۰۱ به عنوان یک هنرمند کار خود را دنبال کرد. او در سال های ۲۰۰۳-۲۰۰۱ در مدرسه شیشه «Pilchuck» تحصیل کرد و در سال ۲۰۱۳ به عنوان مدرس به آنجا بازگشت. و همچنین در حین تحصیل در دوره¬های مذهبی و شرعی نیز شرکت می¬کرد که تاثیر آن در میان بسیاری از کارهایش نمود پیدا می‌کند.
الیوت در این سال‌ها از هنر شیشه به تنهایی و یا با ترکیب آن با هنرهایی نظیر کلاژ و با استفاده از مواد دیگر مجموعه‌های متنوع با اهداف مختلف پدید آورده است، از مجسمه‌هایی که بیشتر جنبه زیبایی و تزیینی دارند تا سخن گفتن از مسائل مهم اجتماعی، از تلاش برای ساختن مجسمه¬هایی نزدیک به واقعیت تا رها کردن تخیلاتش برای خلق احجامی فانتزی.
پنج شنبه ۱۰ تیر ۱۴۰۰
الیوت ارویت Elliot Erwit در ماه جولای سال 1928 میلادی، از پدر و مادری روسی در شهر پاریس دیده به دنیا آمد و سال‌های کودکی خود را در فرانسه و ایتالیا گذراند.
در سال 1939 با خانواده خود به آمریکا مهاجرت کرد. در کالج شهری لس‌آنجلس تحصیلات خود را به پایان رساند و در زمان جنگ جهانی دوم در یک لابراتوار عکاسی مشغول به کار شد و اینگونه به دنیای عکاسی قدم گذاشت.
در عکس‌های برگزیده الویت ارویت که در سال ۲۰۱۱ میلادی دوباره به نمایش درآمدند و میان عکس‌هایی که وی از زندگی‌های روزمره و به عبارتی لحظات روزمره زندگی به ثبت رسانده است، عکسی دیده میشود که در سال ۱۹۶۳ میلادی در شهر پاسادنای کالیفرنیا چهار زن را به تصویر می‌کشد.
یکشنبه ۶ تیر ۱۴۰۰
اثر اخیر Chiharu Shiota با نام “Counting memories “ اینستالیشنی "مکان-ویژه" است در موزه Muzeum Śląskie درشهر Katowice کشور لهستان که با الهام از گذشته‌ی مکانی که اکنون گالری در آن بر پا شده در سال 2019 ، طراحی و به نمایش در آمد. Katowice شهری است که از دیرباز روایت‌هایش با معادن غنی ذغال سنگ آن گره خورده و اکنون سالن جدید موزه Śląskie بر یکی از آن معادن بنا شده‌است.
جمعه ۴ تیر ۱۴۰۰